بی نام

خوب شب یلدا هم داره میاد و بازهم  پاییز داره میره که جاشو به زمستون بده  این بیستو دومین پاییزی بود که گذروندم و بیستو دومین شب یلدایی که داره میاد اما این شب با همه شبای یلداهای دیگه فرق داره این شبه بیست و دوم  من کناره خانوادم نیستم چقدر دلم میخواست الان پیشه خانواده باشم اما نیستم این شب با دوستان و به یاده خانواده خواهم بود به امید روزی که دوباره حداقل کسایی که هنوز عمری به دنیا دارن و هستن دور هم جمع بشن .

کاش بود و این شبه یلدا رو هم  حداقل اگه نمیدیدمش بهش تبریک میگفتم دایی جان کاش بودی کاش کاش کاش ...

یادت همیشه در قلبم زنده خواهد بود

روحت شاد